24 juli 2011

Foque Monsieur!

Voor vertrek bekeek ik weeronline.nl al weken op het dwangmatige af en daar zag ik al berichten die mij somber stemde.
Desondanks bleef ik naïef en hardnekkig geloven dat een mens onmogelijk 900 kilometer zuidwaarts kon rijden en daar dan slecht weer zou kunnen aantreffen.
Dat kon niet. Neenee.
Bovendien was dit de Enige Echte vakantie van het jaar en die schamele week moest en zou enkel en alleen gevuld worden met hitte, zon, zee en luie stranddagen.
Ja.
Maar nee dus.
Het motregende bij aankomst en het regende de volgende dag. Op dag drie kocht ik in de plaatselijke Super U nieuwe kaplaarzen voor Olivia.
Ik zal u dit zeggen; als je tijdens je 'zomer'vakantie gedwongen bent káplaarzen te kopen, dan is er iets grondig mis.
Onze stacaravan ging naar mate de tijd verstreek steeds schuiner staan doordat hij wegzakte in de moddergrond, echt waar.
Jaja, of niet echt waar, misschien overdrijf ik, maar het was héél nat allemaal.
Olivia vroeg na 2 dagen 'wie er eigenlijk voor het weer zorgde.'
Na mijn eindeloze getier over het weer had ze net als ik zin om naar iets of iemand een beschuldigende vinger te kunnen wijzen.
Ja, wie zorgde er voor het weer. Pierre Paulushomme?
Ik had geen idee, maar ik zou zó graag iemand de schuld willen geven, zo gefrustreerd raakte ik ervan.

Het dieptepunt was toch wel een bezoek aan het aquarium van La Rochelle.
Dit was op de regenachtigste dag van de week en half vakantievierend Frankrijk en een kwart van onze camping had hetzelfde idee gehad, en zo stond ik te druipen in een zigzaggende Eftelingwaardige rij richting de kassa, na een 2 uur durende regenachtige filevolle autorit om daar te komen.
Sad. But true.
Nu bleek het aquarium echter heel aardig en er waren kwallen en die vond ik het mooist.
En La Rochelle is een prachtig stadje.
En ze hadden ook een sushishop.
Maar die was dicht.

En er was ook nog circus Ritz. Wie kent het niet.
Dat was voor één avond neergestreken op het campingterrein en de kinderen hoeven maar een tent te zien die groter is dan hun Jip en Janneke-Hema-tent en ze willen erin, dus gingen we erin.
Dat was nog grappig ook.
Want 'Het Circus' bestond gewoon uit 1 grote familie, waarvan twee broers (De Jeroen van der Bomen. Want daar leken ze op) alle grote acts deden, maar steeds gauw een ander kleur jasje aantrokken en vast dachten dat wij dat niet zagen.
En de mevrouw die met wel 20 hoepels kon hoepelen en zelfs met één brandende stond na haar gracieuze buiging een seconde later weer met een 'ik stond hier al die tijd al hoor'-gezicht suikerspinnen en taaie popcorn te verkopen.
Vader Ritz bromde met een hijgerige shagstem de show aan elkaar, drie zoontjes deden een acrobatenact, waarvan de jongste de kléinste smoking droeg die ik ooit heb gezien en de oudste even later een rode neus opzette en daarmee de clownsact verzorgde.
Dan hadden ze nog een dochter. Maar die was een beetje mislukt.
Op de Bassie-en-Adriaan-meter zou ze wat doorslaan naar de Bassiekant, terwijl de overige Ritzjes voornamelijk Adrianen waren.
Ze was wat te eh...mollig voor haar zilveren pakje, haar knieën stonden te dicht tegen elkaar aan en haar oren te ver van haar hoofd af.
Desalniettemin deed ze haar stinkende best net zo lenig en soepel te koprollen als haar broertjes en was ze dol op elegante handbewegingen.
Aandoenlijk of hilarisch. Ik kan nog steeds niet kiezen.

Ja ach. En ook Frankrijk heeft indoorspeeltuinen hè. Ja. Zo bleek.
De een na laatste dag bleef het wel 5 uur achter elkaar droog.
De laatste dag was er zon, van begin tot eind. Vervloekt schijnheilig hemellichaam. Tsk.
Eindelijk een vleugje Franse zomer. Ik trok voor de gelegenheid mijn Uggs maar eens uit.
De kinderen lachten en speelden en renden net niet voor een stapvoetsrijdende auto.
Zichtbaar opgelucht dat éin-de-lijk de zon scheen.
Alles zag er opeens heel anders uit.
Toen moesten we weer naar huis.
Door een beeldschone Vendée waar de zon nog lang over het heuvelachtige landschap bleef schijnen.
Daarna stortten we ons in een levensecht Froggerspel; met duizenden anderen door het donker over de Périphérique, waar we als beloning nog een topje Eiffeltoren by night bij kregen en zo over de Franse wegen en over de (wáárdeloze) Belgische wegen terug naar huis.

Nu zit ik nog altijd een beetje te zwelgen in zelfmedelijden over dat baggerweer.
Maar eigenlijk vind ik het vooral zo jammer voor die kinderen.
De zwembroekjes en badlakens  kunnen zo weer ongebruikt terug in de kast.
Dat is toch snéu?!
Ik gunde hen zo graag 7 dagen zon en zwembad en buiten.
Tuurlijk hebben we nu ook genoten, en was het leuk en genoeg gezien, gedaan, maar toch...

Frankrijk wordt de komende jaren vermeden. Echt.
Trouwens. Die gore croissants ook. Brie. Pain. Vin.....
Foque Monsieur!

Ah! Goddank! Foto's!

Woeste zee.

Lady en de Vagebond

Samen stenen zoeken. (op 10 cm afstand van een paar dooie vissen aan de rand van een meertje)

De stacaravan. Of, volgens het meisje van de receptie: le Mobiel Oom.

Made by Tijl.

Yes! (steen in water)

Vissies

Patrick. (van Spongebob)

Coole Kwallen

Into the light

Je zou het een mijmerende blik kunnen noemen, maar in werkelijkheid had ze gewoon de pest erin
dat ze net had verloren met jokeren. (van mij. Ha! HA!) (oh)

Made by Tijl.
Tijl heeft zo'n 600 foto's gemaakt waar nogal wat fascinerends tussen zit.
Die zet ik binnenkort nog eens achter elkaar.
'De Vakantie Volgens Tijl'.
En dan 250 keer het kenteken van de auto en 124 foto's van deurklinken...

Waai. Tell me waai.

Gekke mooie wolken boven een veld vol zonnebloemen.

Krijg nou wat. Zon.

Café in La Rochelle

Au revoir!

20 opmerkingen:

Nicoleke zei

Ja.
Dikke kak, want ik had het jullie zó gegund!
Maar, volgens mij hebben de kinderen het evengoed lekker en leuk gehad of niet?! Even samen weg met het hele gezin.
Volgend jaar krijgen jullie zon; heel veel snikhete dagen.
Beloof ik je!

Mimi zei

Ik vind het echt, echt, echt, sneu voor jullie. Ik weet hoe hard een mens zon nodig kan hebben. Nouja, in ieder geval de mensen die er 900 km voor rijden. Degenen die in Nederland zijn gebleven die lopen gewoon dat (grote) risico hoor.
De kiekjes zijn er in ieder geval niet minder om. Kijk nu al uit naar de 'vakantie volgens Tijl'reeks :)

NOVY zei

Ooooow, ik kreun er gewoon van.
Dat is zo erg: als kwalen je hoogtepunt van je vakantie zijn!
En hoe je dan hier je best doet om je teleurstelling te relativeren....aandoenlijk of hilarisch, ik kan niet kiezen.

NOVY zei

Kwallen. ll.

NOVY zei

Wij gaan trouwens over een paar dagen richting Frankrijk. Schijnt mooi weer te worden daar.
And does that make me happy?
Yes.
Maar voor jou vind ik het naar.

NOVY zei

Die laatste foto is echt leuk trouwens. En je haarband.
Oh. Zit ik nou je reactiebox vol te spammen?

Susy zei

@Nicole: jajaja, ze hebben het ook wel leuk gehad.
Maar ik weet dat het leuker kon.
En Olivia trouwens ook.
Die vraagt alleen maar of het op de vakantiebestemmingen van haar vriendjes en vriendinnetjes warmer is dan bij de onze...
Volgend jaar. Destination Sinaï woestijn.

@Mimi: Mensen (lees: moeders) zeggen ook dingen als 'Ja, hier was het ook niks hoor.'
Ja, néé! Maar wij hebben 900 kilometer gereden voor datzelfde weer!! Boehoeh.
Tijls foto's zijn dan wel weer leuk ja.

@Novy: haha, nou nee, kwalLen waren niet het hoogtepunt hoor.
Dat was...dat was..ehm...de laatste dag denk ik.
Ontbijten in het zonnetje op het terras en eindelijk de Uggs uit.
Jullie gaan richting wat?
Frankrijk?
Ken ik niet.
Oh, maar ik gun het iedereen ook van harte hoor. Mooi weer. Ja echt.

Haarband leuk ja?
Draag ik eigenlijk bijna nooit.
Zal ik vaker doen.
Dan zullen ze me het meisje met de haarband noemen.

Susy zei

@Novy: oh, en haha, you see right through me; die lousy poging tot het relativeren van mijn teleurstelling.
Want: er zijn ergere dingen hè.
Denk ik dan maar.

sanneke zei

Als je het sneu vindt voor de kinderen: ik bracht 1 vakantie in Frankrijk door met mijn ouders in broertje in een 2-persoons tentje. Was ik 6 en mijn broertje 3. Een wandelvakantie waarbij het eindeloos regende. En toch, ik heb er hele goeie herinneringen aan. Echt. Dus, wie weet aan welke vakantie jouw kinderen ooit met plezier terug denken. Misschien wel deze verregende.

D en N zei

Das ook wat zeg, valt je enige vakantie van het jaar gewoon in het water. Balen zeg, maar aan de foto's te zien zijn er toch heel wat leuke momentjes geweest. Ben benieuwd naar de foto's die Tijl geschoten heeft (eens kijken of er verandering zit in de 250 foto's van het kenteken :p).

Kelly zei

O nee, je wil inderdaad niet dat de handdoeken en zwembroekjes ongebruikt terug de kast in gaan. Je wil dat ze vaal van het zoutwater en versleten door het strandzand je herinneren aan een heerlijke zonovergoten vakantie. Hmpf.
Maarja, jullie gingen in ieder geval nog op vakantie. Wij besloten dit jaar eens niet te gaan. Vraag me nog steeds af WAAROM???

bianca zei

hahaha, Pierre Paulushomme, die foque monsieur ook. Misschien is Kenia een optie volgend jaar, daar hebben ze zeker geen regen... (oh is dit dan te erg om te zeggen?)

Susy zei

@Sanneke: ja wéét ik wel, dat ze het ongetwijfeld leuk hebben gevonden.
Vakantie is vakantie en verandering van omgeving dus dat is voor die kinderen altijd wel leuk.

@Nienke: soms de eerste twee cijfers van het kenteken, dan de middelste twee letters. Dan weer een dopje dat op het aanrecht ligt en z'n moeders billen.
Van álles wat...

@Kelly: Kelly. WAAROM?

@Bianca: Nee. Dat is niet erg om te zeggen.
Bij Noorwegen is ook nog een klein eila....*zwijgt*

Anoniem zei

Misschien een kleine troost ....ik zit op dit moment in Italie en ook hier is het fok-weer, we zijn zelfs nog even verder gereden naar het Zuiden, Napels maar nee daar was het ook niet veel. Volgens mij is heel Europa bagger....

Barbara

maud77 zei

Nou, ik kan me la rochelle v ooral herinneren als kei leuk, in de buurt een verkoelend aquapark en flnterdunne pannekoeken in la palmyre...ergens in de buurt. Was er ds ook ooit. En heet dat ht was!!!, ach en de rest van mijn frankrijkavonturen waren ook vooral nat...dat troost wellicht.

Chantal zei

Misschien geen troost, maar geweldig verwoord!

knof zei

Wij vierden vakantie in Duitsland. Da's dichterbij maar ja, dan ben je ook in Duitsland, waar de croissants een stuk minder Frans smaken. (En wat is een vakantie zonder croissants? Het rijmt niet voor niets op vacances.)
En in DL was het weer ook beroerd. Toch hadden wij een groot voordeel: de boerderij waar we logeerden had een schildpad. Goed voor uren staarplezier, inclusief commentaar. ("O! Nu steekt hij zijn kop uit!" - "O wow! Nu trekt hij zijn kop weer in!" )

Susy zei

@Barbara: is het inmiddels al wat verbeterd daar in Italy?
Vriendin van me zit aan het Gardameer, daar schijnt het superweer te zijn...(zij wel)

@Maud: ja, la Rochelle zag er zelfs in de regen heel leuk uit.
Laten we het erop houden dat het gewoon dikke...eh..natte pech was.

@Chantal: even denken....nee. Nee geen troost, nee. ;)


@Knof: Duitsland! Duitsland! Dit is geen scanderen maar verbaasd uitroepen. Duitsland. Goh. Ja. Heb ik ook over nagedacht om heen te gaan. Not.
Maar haha, ja, croissants, vacances en die schildpad had ik ook niet willen missen.

Anoniem zei

Gelukkig de laatste week hier in Italie heel mooi weer gehad, maarja nu gaan we weer naar huis..... sniff

Barbara

Quirk zei

Topfotograaf, die Tijl. Ik kan niet wachten op de rest van zijn serie. :)