6 juli 2011

Een wervelwind op een stoeltje.

In stilstand is dit soort nauwelijks vast te leggen.
Vandaar de rare Dali-vingers.
Morgen wordt het ongeleide projectiel genaamd Tijl voor 2 uur in een klaslokaal gezet.
Oefenen, noemen ze dat, of ook wel 'bankje passen'.
Vraag me trouwens af of er ooit wel eens een bankje niet paste.

'Nou, ik heb het geprobeerd, maar nee, het paste niet. Nee. Ja jammer...'
'Maar als we er nou even een Arbo-arts bij halen. Even kijken of we wat aanpass...'
'Nee joh. Laat maar. Ik blijf wel thuis op de bank.'

Enfin.
De Benjamin gaat oefenen op school.
De wervelwind wordt op een stoeltje gezet en ik ben zéér, zéér benieuwd hoe hij dat vindt.
Echter, twee uurtjes oefenen, da's nog maar een stukje cake hè.
Na de vakantie gaat het echte werk beginnen. Woei!
En in het kader daarvan, hieronder mijn column uit Kinderen.
Een zoete.
Omdat het de laatste was.


'Mijn eerste column voor Kinderen ging over hoe ik een peutermeisje en een babyjongen naar het kinderdagverblijf bracht.
Mijn laatste column voor Kinderen, dat is deze dus, is niet ver verwijderd van het moment dat ik die babyjongen, die inmiddels uitgegroeid is tot een kleuter, samen met zijn zusje naar school zal brengen.
Vier jaar zijn voorbijgevlogen als een donsveertje in de wind.
Soms dwarrelend en luchtig, soms met een duikvlucht omlaag en daarna weer net zo hard weer omhoog.
Ach ach, wat een prachtige beeldspraak weer!
Maar feit is, ik ben over korte tijd een moeder met twee kinderen op school!
Ik moet zeggen; ik ben er wel blij om, hoor. Want ik was wel een beetje een onzekere jonge moeder.
Of misschien beter gezegd: een controlfreak die plots moeder was geworden.
Dat gaat niet zo lekker samen, schijnbaar.
Maar ik heb geleerd en gebikkeld, soms de teugels laten vieren en daar waar nodig met strakke hand geregeerd. En volgens mij doe ik het best aardig.
Olivia is een mini-vrouwtje geworden, met gevoel voor normen en waarden, beleefd en zorgzaam en lijkt daarmee zó ontzettend niet op d’r moeder!
Tijl is veranderd van een schreeuwende baby in een luidruchtige kleuter, met een gestoord gevoel voor humor die graag in het middelpunt van de belangstelling staat en lijkt daarmee, eh, best een beetje op z’n moeder….
Het tijdperk van flesjes, luiers, slaapjes en kinderdagverblijfjuffies is hiermee afgesloten.
Een periode waar het grootste deel van de Kinderenlezeressen nog middenin zit.
Sommigen nog vol onzekerheid, anderen weer alsof ze nooit iets anders gedaan hebben.
Laatst vroeg een vriendin me wat ik nou het leukste vond aan het hebben van kinderen.
Daar moest ik even over nadenken. Ik ben van mezelf geen oermoeder, geen moeder in elke porie van mijn lichaam.
Ik zie ook de beperkingen die het hebben van kinderen me oplevert en je zult me nooit horen zeggen: ‘Je krijgt er zoveel voor terug!’ Want je moet er potdorie ook een hoop voor láten!
Maar na lang nadenken, wist ik het.
Glimlachen. Elke dag.
Om de verbazingwekkende ontwikkeling van mijn kinderen waar ik getuige van mag zijn.
Elke dag een kijkje in hun wonderlijke kinderwereld met een rijke fantasie en een vertederende naïeve visie op de wereld om hun heen.
Dát is de verrijking van je leven; de trots, verbazing en liefde zoals alleen een ouder dat kan voelen. Een gevoel dat bijna niet uit te leggen is.
Ik ben zes jaar moeder. Nachtelijk gepruttel heeft plaats gemaakt voor ‘oh shit, dit spelletje is écht vét moeilijk!’, potjes babyvoeding en Nutrilonpakken zijn nu volle pannen met aardappelen en braadworsten.
Tijd om de flesjes in de wilgen te hangen en de Maxi Cosi op Marktplaats te zetten.
Tijd om over andere dingen te gaan schrijven. Schoolpleinperikelen, ouderavonden en huiswerk.
Ik kijk nog even achterom.
Naar mijn 2 baby’s, twee helse bevallingen en een van Zwitsalgeur doordrenkt huis.
En voor me staan twee lachende en ongeduldige kinderen met hun schooltasjes op hun rug.
Daar gaan we!'

22 opmerkingen:

Kelly zei

Wat een mooi en eerlijk verslag van de afgelopen jaren! En herkenbaar. Met het verschil dat ik nog 1 jaar een peutermeisje thuis heb en met overeenkomst dat ik ook al 6 jaar moeder ben.

Ga je de collumns van de Kek ook hier plaatsen? Ik hoop het.

Manon zei

Ja. Ze verrijken je leven. Hoe je het of wendt of keert.

Nathaly zei

Beeegh, ik ben helemaal nog geen mama, maar ik heb toch traantjes in mijn ogen. Mooie column, S. :)

Nicolekebolleke zei

Wat heb je toch een geweldig talent Susy. *kies zelf maar uit voor wat*

Edu zei

Je leest weer lekker Suzymaedje..

-x-

Anoniem zei

Sodeju. Mooi geschreven.

Karin zei

Ja, eigenlijk wat Kelly schrijft...had ik ook geschreven kunnen hebben.

Mooie laatste collumn...

Mijke zei

zoet ja.. maar vét mooi.. en ja, óók nog 's waar!

Ik ben binnenkort, ná de schoolvakantie, ook zo'n moeder met alle kinderen op school (3 dus).

En eh.. voor mij staan 'n blij kleutermeisje, een ongeleid projectiel cq zoon van 12 én als klap op de vuurpijl een onverschillig pukkelig pubermeisje van bijna 16 dat stiekem druk bezig is een maxi-vrouwtje te worden )

hóe ga ik dát trekken??!!


Ach, ook daar krijg je een hoop voor terug...


denk ik.. nog éffe ontdekken wát precies

Susy zei

@Kelly: als de tand des tijds er een beetje overheen is gegaan, dan komen de Kek columns hier ook.

@Manon: of wenden of keren, het máákt ook hélemaal niks uit!

@Nathaly: Thanks, N.!

@Nicole: Wat aardig van je!
*jammer van dat tussen de sterretjes, doet tóch weer afbreuk aan de opmerking...*

@Edu: joa, danke, Edujungske.

@Soes: Sodeju? Haha.

@Karin: Ja. En jij 'mag' nog even hè. Thuiszijn mit det klein.
(als dit de juiste Karin is overigens....)

@Mijke: my goodness. Die 12-jarige, die 16-jarige...ik ben er nog niet klaar voor!
Give me some time!
Oh. Maar jij ook nog niet dus.
Succes!
Je krijgt er ehm...kinderbijslag voor terug!

Peet zei

Sjoon foto! Herken ik daar een leeg zwembad?

Tascha zei

We varen in hetzelfde schuitje!
Geweldig geschreven!
Moet je wat mee doen!

Susy zei

@Peet: het lege zwembad ja.
Maar voor Loek was ie niet leeg hè.
Hij bleef maar eh..zwemmen...;)

@Tascha: Ja, inderdaad. Gaat die jongen van jou nog oefenen of gewoon 22 augustus er hardcore tegenaan.
(Ik moet er inderdaad eens wat mee gaan doen....)

Nicoleke zei

:) Nee maar ik meen 't wel echt hoor.. Écht! En ik zal vanmiddag ervaren of je nóg meer talent hebt!

leonieke zei

shit, voel me helemaal betrapt na die laatste opmerking! zit bijna (bijna he) te blozen achter de pc. oke, ga nu je link wisselen, dit is inderdaad ook geen doen.

Gwennie zei

Nieuwe levensfase hè? Het blijft gek om periodes af te sluiten, nieuwe te beginnen, om dan ineens tot de ontdekking te komen dat de eerste het nest verlaten... Waar blijft de tijd?

Susy zei

@Leonieke: ja, die opmerking was ook zéker voor jou bedoeld.
;)

@Wondelgijn: aaargh! Nee! Niet nest verlaten! Neee!
Oh. Het is nog lang niet zover.
Fjieuw.

Mijke zei

oh late reactie nog.. maar nee, ik ben er ook nog niet klaar voor..

en die kinderbijslag? mwoah, red ik 't ook nie mee hoor ;-)

Bijna 16-jarige zit overigens as we speak voor ruim 3 weken in Curacao.. in d'r uppie.. bij d'r vriendin.. Leuk uitgenodigd door die familie daar.
Zij dan weer wel.. Tsss.. en ik maar kleren kopen voor 't kind, wat ze dan weer nodig heeft om indruk te maken op de jongens daar.

#denkaanietsleuks

Susy zei

@Mijke: aaaargh! Echt nó way hè.
16 jaar en 3 weken naar Curacao!
Ik mocht toen 10 dagen naar Llorett de Mar.
Maar ook dat hoeft Olivia niet te weten.

hahaha!
#klerenkopen #indrukmaken

Mijke zei

nou ja, nu is Llorett de Mar wel heel iets anders natuurlijk.. Dat staat gelijk aan sex en drugs enzo.. en sex.

Curacao niet. Ze zit keurig in 't gezin van haar vriendin. En dat ze toevallig verliefd is op de tweelingbroer van die vriendin dat maakt niet uit.
(En dat ze mij nu net precies op msn vertelt dat ze met Rick heeft gezoend maakt ook niets uit. Ik word daar echt heel rustig van...)


*boekt nú een ticket naar Curacao!!! AAAARGGHH *

Mijke zei

maar nee joh, dat duurt bij jou inderdaad nog héél erg lang..



dus.

Susy zei

@Mijke: ohoooh, hou eens op joh!

Trouwens. Llorett staat helemaal niet gelijk aan sex en drug en...sex.
Tenminste, in díe tijd niet.

Verdomme.

Mimi zei

Ik vind dat dus een supertoffe foto hè? Daar kun je kunst van maken. Wat zeg ik, dat ís kunst.
Maar Tijl naar school dat komt vast goed. Ik hield mijn hart toch een beetje vast bij het tien minuten gesprek gisteren, totdat meester bert zei dat hij wel een klas vol Simmies wilde! Nou vraag ik je!
Ik wil namelijk níet een huis vol Simmies. No way ;)