Zo mensen. Dat zit er ook weer op, die Vastelaavond. Ik ben ongeschonden uit de strijd gekomen en ook nog nauwelijks beneveld.
Dat is best knap gezien het feit dat m'n goeie leren jekkie bijna nog meer bier binnen heeft gekregen. But good. Klaar. En voort wij strijden!
En kijk eens aan! Wie staat daar voor de deur? Maart! MAART! Dat is de lentemaand hè mensen.
Ik heb een beetje het gevoel dat we aan de winter ontsnapt zijn.
Dat we met de schrik vrij zijn gekomen. 'Horror! Horror!' Riep iedereen en terwijl we sneeuwscheppen, thermo-ondergoed en winterbanden aanschaften, floot de winter een olijk deuntje.
Tóen dacht ie, à la dan, als jullie het zó graag willen...híer! Kou! Nou, vonden we leuk, hoor.
Hadden we wat over te praten. 'Min 14 bij jullie? Tggg. Hier min 17!' Toen gingen we schaatsen.
En toen werd het weer warmer en zowaar, zowaar, gaan we vandaag de Dag van de Double Digits in.
Ik doe echter of me dat niet héél blij maakt, want ik vertrouw die winter nog niet.
Ik denk dat ie nog op de loer zit en, fantast die ik ben, ik denk dat ie onze vreugde over een aanstaande lente niet kan lijden en dan tóch nog toeslaat.
Het leven kan ingewikkeld zijn als je denkt dat ook dingen zonder hartslag of lichaam denkende wezens zijn. Tja.
Maakt u zich geen zorgen, ik praat niet tegen perforators ('Wat kun jij mooie gáátjes maken hè? Ohohoh, wát een mooie gáátjes! Zo rond! Mooi hoor!') of tegen bomen.
Doet met denken aan die prinses die dat wel deed en daardoor weer aan Friso, maar wat kunnen we daar nou over zeggen?!
-Stabiel maar niet buiten levensgevaar-
Zijn we dat niet allemaal? Elke dag?
Oeh! Díep hè. Denk daar maar eens over na. Uhuhuhuh.
Over oeh gesproken. Ik verslik me net in mijn ochtendkoffie omdat ik 'deadline column 5' zie staan in mijn agenda. Voor vandaag.
Mooi is dat, hoe ik dat wéken van tevoren in mijn digitale agenda zet, waardoor ik me heel volwassen en geordend voel, en er vervolgens toch nog heel middelbarescholierig veel te laat achterkom.
Maar zo hoort dat. Anders is een deadline niet spannend of het vermelden waard.
Overigens. Op de website van Thuis in Onderwijs kunnen jullie mij, naast mijn collega Novy, tegenwoordig ook lezen.
(En nu allemaal op z'n Winstons:) Hoe leuk is dát!?
Ga maar even kijken.
En wie weet kunt u net als Eduard uw reactie daar achterlaten.
Gezellig.
12 opmerkingen:
jeetje wat een gezelligheid daar bij "thuis in onderwijs", woei.
Ik ga daar maar niet reageren, voor ik Angelsaksische modellen om mijn oren krijg en daar ga ik dan, beroepstechnisch gezien, heel naar op reageren. Tssss.
nee, wat doe ik hier eigenlijk nog. Skien moet ik. In de zon. Want de lente is hier losgebroken. De sneeuw smelt. Op 23OO meter hoogte is het boven nul. En mijn oren zijn zelfs verbrand. Dus. Adios.
Hè jammer...;)
Heb probleem is een beetje dat ik hem niet zo goed begrijp.
Maarja. Soit.
Skiën jij! In de zon! In smeltende sneeuw!
Lucky girl with the burned ears.
Tja. Aan het eind van het verhaal is toch vooral de tegen een perforator pratende Susy blijven hangen. Susy en haar gaatjes makende vriend.
@Sanneke: Sja. En dan wordt het uiteindelijk tóch weer een triest verhaal hè.
Ik had er net eigenlijk nog wel een vrolijk beeld bij, een perforator kan net zo breed grijnzen als jij. Maar na je reactie wordt het ineens toch een beetje zielig. Het komt wel goed, met jou en je perforator, heus!
Ook ik was vanmorgen behoorlijk in mijn nopjes bij het beseffen van de maand Maart die eraan komt.
De vrouw van de bloemenzaak waar ik een fijn bosje lente kocht was alleen maar aan het zaniken 'ach, in maart raegent 't toch allein maar'.
Ik had haar bijna de roze roosjes in haar eigen roosje gepropt.
Niks regen!
Zon willen wij!!!
De perforator van Susy en de roosjes van Nicoleke laten me lachen. Niks triests aan. En nu maar hopen dat er door dat lastminutegedoe geen typfouten op die onderwijssite komen. Ik ga kijken.
wow zeg, ik zou dat prachtige gezicht gewoon een week niet wassen. super! doe je dat zelf?
Haha, ik vind tegen de perforator nog zo gek niet. Het zijn toch ook mooie ronde gaatjes! Doe het maar eens na, zeg ik. En wat leuk, van de citotoets en al.
@Sanneke: ik heb ook een hele goede verstandhouding met mijn perforator hoor. Daar komt níemand tussen!
...
Nou. Alleen een velletje papier. Incidenteel.
@Nicole: Okay. Wie is die bloemenchick? Tsk.
Prop jij maar lekker wat roosjes in haar roosje, mijn toestemming heb je.
Zeg. En win jij deze week Pinkpopkaartjes voor ons?
@Lehti: ja nee, díe column had ik al geschreven hoor. Overigens zat er wel een typefout in de column van de onderwijssite..gehehe. Oeps. is aangepast.
@Leonieke: Doe'k zelf ja. Was er zelf ook wel blij mee.
Maar op het werk vonden ze het maar gek toen ik met een geschminkt gezicht kwam werken...
@Kristel: Ja zíe je! Ik krijg dat niet met een schaar voor elkaar hoor, zúlke mooie ronde rondjes!
@Susy: tuurlijk!
Maart betekent voor mij: einde van de verbouwing. En dan ook nog lente, als kers op de taart (uit de nieuwe oven jaja). Dus. Jij gek, met je perforator. Moet ik denken aan de film het pratende broodroostertje.
Een reactie posten