Two annoying things in the gym (Wiederholung)

(omdat het in mijn kleine wereldje nog steeds actueel is, haalde ik heel laks even een logje uit mei 2009 van stal.
Anders denken jullie dat hier nooit iets nieuws komt.
Dat is het natuurlijk ook niet, maar er zit vast wat vers bloed onder de lezers.)

'Oké.

Twee dingen.

1. Aan die jongen met de pronte borstjes: easy met dat butterfly-apparaat. En bankdrukken? Doe maar wat minder.

2. Aan dat walgelijke stelletje: kussiekussie en gegiechel mag niet in de sportschool. Ik moet ervan kótsen. Kotsen! Horen jullie me?

1. Aan die 2 blonde dunne bimbo's: rot op van dat hip abduction device als je er alleen op zit om te bespreken wat hij zei op MSN en wat jij toen zei en dat je zaterdag écht vet hebt gestapt en dat je je toen nog door hem en hem hebt laten....nouja. Rot op.

2. Aan dat meisje met het grijze strakke t-shirt: In grijze strakke t-shirts zie je héél héél goed de zweetplekken onder je oksels. Heel goed. Niet meer aan doen. Doe maar niet. Niet.

1. Aan dat getinte meisje 2 crosstrainers naast mij: wáárom zwéét jij niet? En waarom loop je zelfs niet rood aan? Zelfs niet als je net als ik 20 helse minuten op dat ding staat. WAAROM NIET?

2. Aan dat meisje met dat witte t-shirt met die kikker erop: dat shirt absorbeert geen zweet, meid. Dus voelt het 1,5 uur lang aan alsof je in een zweterige regenpak aan het sporten bent.

1. Aan Eurosport: God. Nadal is écht een lekkere tennisser.

2. Aan Bryan de aap van Animal Planet: Je bent geen lieve aap. Niemand wil je vriendje zijn omdat je iedereen in elkaar rost.

1. Aan de stokstaartjes van Animal Planet: ik vind jullie zó leuk! Jullie zijn mijn favoriete beesten. Ik wil een stokstaartje als huisdier.

2. Aan de jongen die 'werkt' in de sportschool: als ik 2 oordopjes in mijn oren heb, betekent dat dat ik niet wil kletsen. Ik herhaal: ik wil dan níet kletsen.'

Door de jaren heen zijn er nog wat andere eh..bijzondere personages bijgekomen.
Zoals De Dolle Tweeling.
Die zien er dus hetzelfde uit, zoals dat vaker is met tweelingen, maar dan ook écht hetzelfde.
Fascinerend.
Hele speciale meisjes uit een land waar ze van die lange benen hebben en flinke heupen en zwarte glanzende haren, maar ik weet even niet welk land.
En ze bewegen heel mysterieus.
Zover alles prima, alleen hebben ze zich inmiddels ontwikkeld tot kirrende grietjes die met hun hormonen geen raad weten en dus giechelend en kronkelend aan crosstrainers hangen, als er maar een man op staat.
Misselijkmakend. Jammer ook.
Dan is er nog de Sterk Riekende Jongen die wel eens naast mij op het roeiapparaat gaat zitten.
Niet om te roeien, oh nee, maar om naar de tv te kijken, liefst boksen.
Dan zit ie daar, wijdbeens en wijdarms, waardoor alle onwelkome geurtjes alle kans krijgen om zich onder mijn neus te kringelen, mijn neusholte binnen te dringen en vervolgens diverse hersencentra uit te schakelen.
Waaronder het 'Neutraal Gezicht'-centrum.
Dus kan ik alleen maar vol afschuw en met een afgewend hoofd verder roeien.
Oh, en dan is er nog het Lotusmeisje.
Dat op een matje zit, te midden van die zweterige, lawaaierige ruimte, met een eng sereen seriemoordenaarsgezichtje alsof ze ergens in Ubud (Donesië) boven een Indische waterlelie zweeft.
Als ze klaar is met voor zich uit staren en rekken en strekken, begint de origami.
Ze vouwt zich dan in allerlei miraculeuze houdingen, die mij nog het meest doen denken aan de aanblik van een lichaam dat net van de 42e verdieping van een flatgebouw gestort is en alles wat er te breken is, gebroken heeft.
Heel smaakvol.

...

Ach. Nouja. Whatever.
Goed verhaal weer.

TIS BIJNA KERST!

Ja. Ik dus.(in 2009) Rotshirt.

Maar het staat zo geinig.

Net als die verhitte rode wangen.