CHESQWE

Ik ben erachtergekomen dat ik in 3 weken vakantie 2,5 dag zon heb gehad.
Dat is voor een minder stabiel persoon genoeg reden om jankend in apatische toestand heen en weer te gaan wiegen.
Iets wat ik de afgelopen dagen dan ook met veel overgave gedaan heb.
Toen moest ik naar een festival hier in ons stadje en dat was wel de moeite waard om tijdelijk met mijn oeverloze geween te stoppen.
Maar buiten dat bruisende weekend is het natuurlijk vreselijk en afschuwelijk komkommertijd.
En daar ga ik echt hele suffe dingen van doen.
Wat dan, Susy? We hangen nochtans aan je lippen!
Nou. Wordfeud bijvoorbeeld.
Echt waar. Eigenlijk durf ik het nauwelijks hier neer te zetten, ware het niet dat het een trending topic is op Twitter, wat dus betekent dat ik niet de enige ben die met Jan en Alleman aan het simultaanscrabbelen is.
Want dat is het hè. Scrabbelen. Online.
Jaja. En natuurlijk worden er hí-larisch grappige vieze woorden gelegd en zo liggen er in verschillende delen van Nederland een paar sneue onlinegamers in een deuk.
Lachen man.


Die Geartsje toch!

Overigens lag ik zelf gisteren ook in een deuk in de sportschool, als vrouwen van zesendertig dat eigenlijk nog wel mogen, in een deuk liggen.
(Naar de sportschool gaan mag zeker. Moet misschien zelfs.)
Ik zit daar dus op zo'n roeiapparaat met muziek in mijn oren en boven me hangt een televisie waar meestal Discovery of Animal Planet op te zien is.
Oh.
Ik heb al eens over Animal Planet geschreven, zie ik.
Anyway.
Gisteren was Mike Rowe bezig met zijn programma Dirty Jobs en u moet weten, ik vind Mike leuk.
Gebruind, gespierd, grappig en een immer olijke blik in zijn ogen.
Mike vindt zichzelf ook leuk. Is niet erg.
In Dirty Jobs doet Mike, nouja, een dirty job.
Meneer Wikipedia? ' Mike Rowe loopt in elke aflevering mee met professionals die een vies of opvallend beroep uitoefenen.'
Dank u.
Dat dus.
Het geluid van de sportschooltelevisie staat uit, dus ik kan niet luisteren naar Mike, alleen lezen en kijken.
Nu liep hij mee met mensen die zeeprikken vingen en die onderzochten. Ofzo.
Mocht de zeeprik in het Superdierenboek hebben gestaan, dan weet iedereen vást hoe zo'n ding eruit ziet.
Maar ik neem het zekere voor het onzekere; een zeeprik ziet er zo uit:

Juist.
Op z'n voordeligst als een douchekop en anders op een afgehakte penis.
Heel erg goor.
Goed.
De meneer die Mike introduceerde in de zeeprikkenwereld, pakte zo'n beest vast en liet hem aan Mike zien.
'Is dit zijn reet of z'n mond?' vroeg Mike met een opgetrokken wenkbrauw richting de camera.
Hier moest ik al grinniken. Ja, mijn humorstandaard ligt laag these days. Ik kan er ook niks aan doen.
'Je hebt estetisch geen beste dag als dit het eerste is dat je vraagt,' zei de meneer glimlachend terug.
Daarna trok Mike een paar handschoenen aan en nam de zeeprik van de meneer over.
Ze voerden een gesprekje over de ranzige eigenschappen van de vis terwijl het beest heen en weer kronkelde in Mike's handen.
Hij keek een moment ondeugend in de camera, nam de zeeprik als een microfoon in zijn hand en duwde deze onder de neus van de meneer.
Ja, ik vond dit allemaal enorm geestig, vooral omdat beide mannen onverstoorbaar doorpraatten alsof er geen happende alienachtige zuigmond tussen hen in spartelde en ze dit het hele gesprek volhielden met de zeeprik als microfoon, beiden met ernstige gezichten.
HAHAHA!
Ik zat dus hikkend van de lach op het roeiapparaat, lachend om iets wat niemand kon horen en met inachtneming van de gemiddelde leeftijd van de sportschoolbezoeker, ook niet kon zien.
Kwam nog bij dat ik mezelf óók niet kon horen, vanwege de Black Eyed Peas die in mijn oren schreeuwden over wat voor feeling ze hadden, dus ik probeerde het proesten binnensmonds te houden.

Jullie vinden dit allemaal niet zo grappig als ik hè?
Hm.
*denkt na*
Joh! Ik ontdekte vandaag een geinige ápp joh!
Ja!
Kun je dit mee:

Hansusy Kazan, mensen. Echt waar.

En dit kun je er ook mee.

De Aapaaldans.
Paalaapdans.
Daapaalans.

....