There's Tante Cor in me screaming to get out.

Dezelfde vriendin die me er in juli 2008 zó uit liet zien,

naar aanleiding van een Kom Verkleed in 80's-stijlfeestje, laat me morgen weer opdraven voor een ander feestje.
Thema: Sjabben.
Dat woord moet ik waarschijnlijk even uitleggen.
Ik moet zeggen; voor ik in Roermond kwam wonen, was ik me geenszins bewust van het bestaan van sjabben.
Maar sjabben zijn overal. En altijd. Niet alleen in het zuiden.
Ik weet niet zo goed hoe ik het moet vertalen.
Schorem, tuig, het komt in de buurt maar het is het nét niet. Je hebt namelijk ook het sjiekere tuig.
Zij houden van veel opschmuck en etaleren dit door middel van witte leggings met kant, veel goud, veel blond, veel tijgerprint, parelmoer maar ook het flamingoroze huispak dat dan opeens geen huispak maar een uitpak is.
Zoiets. U krijgt een beeld. Ja?
Nu kijk, ieder z'n ding natuurlijk, maar veiligetrendvolger als ik ben, ik heb dat soort dingen niet in huis.
Voor mij, de notoire skinnyjeans-met-wit-shirt-draagster, is mijn bloemige jumpsuit al bíjna a bridge too far.
Goddank deinst mijn beloved friend Iben niet terug voor een tijgerprintje meer of minder, dus daar mocht ik net even in de kast duiken. Excusez-moi, de kléédkamer. Jaja!
Ik kreeg drie tijgertjes naar mijn hoofd geslingerd die al aardig in de richting kwamen van de dresscode.
'Oh,' verzuchtte ik 'Had ik er nu maar zo'n leatherlook legging bij.'
Zonder iets te zeggen, graaide Iben in een lade en propte de gewilde legging in mijn handen.

Rest mij niks anders dan morgen nog even bij Bijou Brigitte naar binnen te lopen voor een paar enórme gouden oorbellen.
De platinablonde kleurspoeling sla ik even over en zal morgen als Tante Cor Moreiro mijn opwachting maken.
God sta me bij.

reteslechte bootleg, hilarische scène.