13 mei 2011

El cielo es el límite

Vanmiddag was ik 2 uurtjes op vakantie.
Hip strandtentje, de mannen van de Buena Vista Social Club zaten in een hoekje zachtjes te spelen en er werd verse watermeloen geserveerd.
Heel relaxed.
Mijn kinderen maakten levensgevaarlijke sprongen over strandbanken, trokken de trendy witte vliegengordijnen van het plafond, aten zand en trapten met hun blote voeten in stekelplanten.
Heel relaxed. Zoals ik al zei. Ja nee, maar echt.
En zo ziet het er uit zonder geluid.






Maar morgen gaat de vakantie zelf even op vakantie, als ik de weerlui mag geloven.
Overigens zag ik vandaag Peter Timofeef.
Ik moet daar nog steeds aan wennen. Dat hij geen snor meer heeft.
Ik wéét het niet. Peter Timofeef zonder snor is als....*zoekt een enorm grappige vergelijking*...als als als *faalt jammerlijk*.
God. Wisten jullie dat er in een pakje Honig aspergesoep maar een half procent asperge zit?
Dat komt neer op, en ik heb het echt persoonlijk uitgerekend hoor, jaja, dat komt neer op dríe centimeter asperge in een pan van anderhalve liter soep.
Tis wat hè. Godsgeklaagd. Echt waar.
En nu niet allemaal gaan lopen roepen dat je 'ook geen pákjes soep moet gebruiken, maar het zélf moet maken', want dat weet ik heus wel. En dat doe ik ook altijd hoor.
Ik probeer enkel dit stukje wat op te leuken met een interessant feitje dat ik net op Nu.nl las.
Waarom geen idee.
Want de foto's zijn best leuk. Als je van baggerkwaliteit houdt.
Ik had ook kunnen kiezen voor dat verhaal van die meneer met dat getransplanteerde gezicht, maar da's een beetje jakkie.
Nou goed. Wat zit ik nog hier?
Ik ga mijn zweterige sportschoollijf op den bank neervlijen en me voor het eerst wagen aan een handje Patatje Joppie-chips.
Yes people, you read it good. Patatje Joppie-chips.
Ik bedoel maar. The sky is the limit.

Geen opmerkingen: