27 april 2011

When my baby smiles at me, I go to Rio

Gisteren was Olivia écht echt jarig.
Maar na 3 dagen feest gelijk een Turkse bruiloft, bleef er gisteren niet meer over dan zij en ik, de nog hangende slingers en een flink stuk slagroomprogrestaart.
(ik weet ook niet wat het is, maar het is lekker. Ik vroeg nog aan de bakker, waarom heet dat zo, maar het antwoord ben ik alweer vergeten.)
Toch was het haar dag en zei ik voor de verandering eens overal ja op.
Ja, ze mocht die schoenen die totaal niet matchten bij dat jurkje aan.
Ja, ze mocht om kwart over negen 's ochtends al snoep. Tuurlijk.
Ja, we gingen naar dat malle speeltuintje hier om de hoek en zéker, ik ging ook mee op dat dolle draaiding waar ik na 2 rondjes al kotsend van in het met madeliefjes gevulde gras viel.
Daarna gingen we naar de stad, aten bij Iben een ijsje en toen ik vroeg wat ze wilde lunchen, was haar antwoord 'een frietje in de stad', waar ik natuurlijk ja op zei.
Daarna gingen we naar de film.
Gisteren was het nog zomer, dus met de autoramen open en de radio hard aan reden we naar de bioscoop.
Ik mijmerde wat voor me uit, zij keek uit het raam en vroeg me: 'Wil jij dat?'
Ik zette de radio zachter en vroeg: 'Wat wil ik, schat?'
'Elke maand tienduizend euro.'
Nou. Mama is niet vies van een paar pegels dus: 'Ja, nou, dat wil ik wel ja.'
'Dan heb je nog vier dagen.'
Ik denk dat het een teken is. Morgen een lot kopen. Uitroepteken!
Toen luisterden we weer naar de radio en zongen we samen mee met Adèle.
'Mama? Als je geen nek hebt, kun je je hoofd niet draaien, want je nek gebruik je om je nek te draaien.'
Geen speld tussen te krijgen. Ik ben dan ook heel erg dankbaar dat ik en de meeste mensen geboren zijn met een nek.
Behalve die arme knaapjes van South Park dan.
Maar die hebben dan vast ook nooit keelpijn.
Maar Kenny gaat tóch altijd dood.
Goed.
Toen waren we bij de bioscoop en was het tijd om onze 3D-brilletjes op te zetten en naar Rio te kijken.
Nou. Die was me toch leuk.
Nu was dit pas mijn derde 3D-film, en ik vind het machtig mooi dus ik grijp nog -zo blij- als een kind, naar de voor mijn ogen langszwevende vogeltjes en vuurvliegjes.
De vorige die ik zag, uiteraard ook weer een kinderfilm, was Rapunzel.
Die hebben we nu op dvd en ga ik morgen verstoppen, want Tijl wil a) net zo'n jurk als Rapunzel en b) net zulke lange haren als Rapunzel.
Cars moet er in. Even wat mannelijks. En dan zal ik die teennagellak er ook maar eens bij 'm afhalen.
De dag werd afgesloten met een inpandig logeerpartijtje; Tijl bleef bij Olivia logeren.
Dat was feest. En ze kletsten heus niet zo heel lang.
Fijne dag.
En we doen net of het vandaag niet bijna de hele dag regende.
Dat leek gewoon zo.
Dat heb je met die 3D-brilletjes. Nét echt.






23 april 2011

Zes

Pôôôh! Kan geen boeh of bah meer zeggen.
Goddánk dat ik het nog kan typen, hè?
Ik heb me twee dagen de benen uit het lijf gerend, met als hoogtepunt natuurlijk Olivia's verjaarspartijtje.
Overigens. Als iemand een paar benen ziet liggen, met rode teennagels aan de voeten, een rond litteken onderaan het rechterbeen -ooit verbrand aan een hete knalpijp- en een moedervlek aan de achterkant van het linkerbeen; dat zijn die van mij.
Ik heb ze nu even niet nodig want ik lig met mijn romp op de bank, maar op de lange duur zou het natuurlijk wel handig zijn ze weer terug te hebben.
Goed. Dus.
Wát een prachtig weer! Een verjaardagsfeestje in april waar 7 kinderen in badkleding in en uit het huis rennen, nou, da's heerlijk.
Vooral als ze erúit rennen...ghehe.
In alle vroegte schuimde ik door de buurt met 2 kleuren krijtjes, maakte voetafdrukken en stampte door buxushaagjes om 20 envelopjes aan tuinhekjes en in bomen te hangen.
Die middag werden er daar trouwens 19 van teruggevonden.
Eén was ontvreemd.
Door de opa van Steef die dacht: 'Hee, wat een leuk kaartje! Post voor Steef! Die nemen we mee naar binnen.'
En zo zat Team 2 (het winnende team) zonder vraag 1. Haha!
Goed. Er waren cadeautjes, tompoucen, 60 waterballonnen die ik eigenhandig vulde met water en daarmee zonder dat iemand het zag mijn eigen Miss Wet T-Shirt-verkiezing in de keuken organiseerde.
Ik won.
Er was chips, ijs, friet, gegil, gelach en uiteindelijk een (bijna) zesjarige dochter die me moe maar voldaan vertelde dat ze de leukste dag van haar leven had gehad.
What more can I say?
Niks hè? Dan is alles gezegd.
 
Ohja. Dat ik 2 uur bezig ben geweest om een beetje een flitsend overzicht van de verjaardagsfoto's te maken, van zo'n tacky slideshow naar een 'hiermoetjevoorbetalen-filmpje' om uiteindelijk uit te komen bij good ol' Windows Movie Maker, -zucht- dus daar moeten jullie dan echt even naar kijken hè?
 
Ja?
Okay.
 

21 april 2011

Nails with heads

Zoals ik van mezelf gewend ben, heb ik anderhalve week fluitend de andere kant opgekeken inzake het in het vorige stukje genoemde verjaarsfeestje.
Dat morgen plaats gaat vinden.
Waarvoor ik nog niks in huis heb.
En ook nog geen speurtocht heb bedacht.
Maar het krijgt al wat vorm, in mijn hoofd (dank u Sanneke-San), dus dat komt goed.
En níks heerlijkers dan onder druk te moeten werken.
Ik kon er ook niks aan doen! Echt niet!
De deurbel was gegaan en ik deed open en daar stond plots de zomer voor de deur.
Kom binnen, kom binnen, riep ik uiteraard enthousiast en dat deed ze. Hij. Ze. Hij. Ze.
Ze liep naar de achtertuin en zeeg daar neer.
Ik ging er naast zitten en bakte mezelf zodanig bruin dat ik nu een topje aan heb zonder een topje aan te hebben, als u begrijpt wat ik bedoel.
Tussendoor sprong ik nog even op om met 75 kleuters naar een kinderboerderij te gaan.
Nee, niets is mij te gek.
En het was ook heel leuk. Vooral het moment toen Tijl de kwetsbare nekwervels een pasgeboren kuikentje dreigde te breken door er nogal ferm aan te trekken.
Maar behalve dat uitstapje werd er weinig meer gedaan dan het buitenbadje vullen en puffend tegen de zomer kletsen. Over hoe vroeg ze was, maar zo welkom en ook wel heel warm, maar of ze alsjeblieft nooit meer weg wilde gaan.
 
Vanavond spijkers met koppentijd.
Slingers, ballonnen, de hele rembem.
En morgenochtend loop ik als het gekke dorpsvrouwtje gebukt door de buurt.
Om voetafdrukken van beren, zwijnen en poesjes op de stoep te krijten en envelopjes in tuinen te verstoppen.
Jaja. En ik maar zo naïef zijn om na de bevalling te denken dat ik het zwaarste werk wel achter de rug had.
Tsss.
 
Brainwave.
WATERBALLONNEN!

16 april 2011

De Jaarlijks Terugkerende Paniekgolf

 
Aaah!
Paniek! Vrijdag! Feestje!
Schooltraktatie bedenken, dierenspeurtocht uitzetten, taart bestellen, cadeautjes inpakken, schmink regelen, papieren tafelkleed jatten bij de Chinees, uitdeelzakjes samenstellen, vogelspin lenen, spijkers verwerken in het avondeten in verband met spijkerpoepen, creativiteitsbron aanboren, hoge verwachtingen de kop indrukken, yadayadayada.
 
Olivia is bijna jarig ja.
Bijna zes!
 
*Dit geweldige jurkje komt overigens van Kiddokek.
Olivia voelt zich er niet alleen heel Aziatisch van, dat ze natuurlijk ook is; het staat ook nog hartstikke leuk!
Dank je wel, Nieke!

12 april 2011

Read with speed

Ooooh, híer zijn jullie!
Jezus, ik zocht me rot joh.
Goed. Nu we er toch zijn, daar gaan we.
High speeeeeeeeed! [zwengelzwengel]
 
We gingen naar de tandarts, niemand had gaatjes, mama ook niet, maar mama heeft nog nooit een gaatje gehad, in haar tanden tenminste, Tijl kreeg een nieuw bed, dat vond ie stoer, Olivia kreeg een bureautje, daar legt ze haar kleren op, Nicole kwam op bezoek, we zaten in de tuin, Olivia speelde met Puck, Tijl hing aan een rek, ik zag een moderne Ken, met eyeliner, ik werkte, ik fietste met Olivia naar de stad en weer terug, Olivia at een ijsje, ik ging naar Gooische Vrouwen ('dus jij bent die snol die hem zo nodig moest pijpen in de poppenhoek.' Filmquote hè mensen, zo'n taal sla ik normaal niet aan.), ik dronk teveel pilskes, had een kater, ik werkte weer, ik dacht na over een aanstaand kinderfeestje en ben daar nog niet uit, ik kocht een LalaLoopsy (google dat maar) en een goochelbox, ik moet nog Bubblicious kopen, nasi maken, een column schrijven, de afwasmachine leeghalen en de kruidenkaas light terug in de koelkast zetten.
Foto's.
 
 
 
  
 
 
 

 
 
 
 
 
 
Zo. Zijn we weer bijgekletst hè.
Was gezellig! Moeten we vaker doen.
Je haar zit leuk trouwens, en zijn dat nieuwe laarzen?
Zeg, en hoe is het met....[fade out]

3 april 2011

April Fools

 
Niemand de deur uit! Iemand heeft het weer van gisteren gestolen!
The bastards.
Ik keek vanmiddag wat mismoedig naar de tuin waar ik gisteren nog blootsvoets in een rokje in rondslenterde en een rood verbrandde kop en dito decolleté scoorde, maar die er nu nat en modderig bij lag. De tuin. Niet het decolleté.
Doet er niet toe. Gisteren was fijn. Zonnen in de tuin en kinderen in blote benen en armpjes.
En een jongetje met een ballenkop.
 
 
 
Oh! En het was natuurlijk 1 april hè.
Nou nou. De grappen waren niet van de lucht hoor.
Ik heb parkieten en krokodillen in de gang gehad, kikkers op mijn schouder en als knaller een scheet in mijn haar.
(Die kwam van Tijl. Olivia: 'Dat kán niet! Een scheet kun je niet zien!'
Nee. Alsof die krokodil reëel was.)
Tijl kreeg pas 's avonds de smaak te pakken en riep gisteren in de auto wederom dat er een scheet in mijn haar zat.
Waarna hij tegen Olivia fluisterde 'wat moet ik dan ook alweer zeggen?'
'Eén april, Tijl! Maar het is nu twee apriiiiil. Hââh.' Geirriteerde zucht om zóveel domheid.
Helaas knul. Grapjesdag was yesterday. Het leven ís nou eenmaal geen grapje, hè hè hè?
Ja, nou. Voor Tijl eigenlijk wel. Zingen, schallen, performen, hij showpikt zich door de dag heen.
Hij danst en tettert door de stad, hoofdschuddende en glimlachende mensen achter zich latend.
En zelfs de hoeders van de wet, kijken minzaam als hij fout parkeert.
(Oh god, citeerde ik nu werkelijk Clouseau? Radio2 is killing me, man! Killing me!)
Ik zie een musicalcarrière voor Tijl gloren aan de horizon. Ja echt.
En omdat het voor een man heel belangrijk is zijn feminine kant te ontplooien, deed ik gisteren dan ook niet moeilijk toen Tijl net als zijn zus vroeg om dit:
 
 
Een ijsje?
Neehee. Even inzoomen dan.
 
 
Meisjesteentjes heeft ie nu. Vindt ie leuk.
En ondertussen ben ik blij dat het sandaaltjesweer nog even op zich laat wachten.
 
En terwijl ik net foto's aan het uitzoeken was, ontdekte ik tussen de afbeeldingen 28 foto's die Tijl vandaag van zichzelf maakte. Lekker in z'n eentje lopen kloten met de webcam. De paljas.
À la dan. Ik trek het nog even door de MovieMaker.