When my baby smiles at me, I go to Rio

Gisteren was Olivia écht echt jarig.

Maar na 3 dagen feest gelijk een Turkse bruiloft, bleef er gisteren niet meer over dan zij en ik, de nog hangende slingers en een flink stuk slagroomprogrestaart.

(ik weet ook niet wat het is, maar het is lekker. Ik vroeg nog aan de bakker, waarom heet dat zo, maar het antwoord ben ik alweer vergeten.)

Toch was het haar dag en zei ik voor de verandering eens overal ja op.

Ja, ze mocht die schoenen die totaal niet matchten bij dat jurkje aan.

Ja, ze mocht om kwart over negen 's ochtends al snoep. Tuurlijk.

Ja, we gingen naar dat malle speeltuintje hier om de hoek en zéker, ik ging ook mee op dat dolle draaiding waar ik na 2 rondjes al kotsend van in het met madeliefjes gevulde gras viel.

Daarna gingen we naar de stad, aten bij Iben een ijsje en toen ik vroeg wat ze wilde lunchen, was haar antwoord 'een frietje in de stad', waar ik natuurlijk ja op zei.

Daarna gingen we naar de film.

Gisteren was het nog zomer, dus met de autoramen open en de radio hard aan reden we naar de bioscoop.

Ik mijmerde wat voor me uit, zij keek uit het raam en vroeg me: 'Wil jij dat?'

Ik zette de radio zachter en vroeg: 'Wat wil ik, schat?'

'Elke maand tienduizend euro.'

Nou. Mama is niet vies van een paar pegels dus: 'Ja, nou, dat wil ik wel ja.'

'Dan heb je nog vier dagen.'

Ik denk dat het een teken is. Morgen een lot kopen. Uitroepteken!

Toen luisterden we weer naar de radio en zongen we samen mee met Adèle.

'Mama? Als je geen nek hebt, kun je je hoofd niet draaien, want je nek gebruik je om je nek te draaien.'

Geen speld tussen te krijgen. Ik ben dan ook heel erg dankbaar dat ik en de meeste mensen geboren zijn met een nek.

Behalve die arme knaapjes van South Park dan.

Maar die hebben dan vast ook nooit keelpijn.

Maar Kenny gaat tóch altijd dood.

Goed.

Toen waren we bij de bioscoop en was het tijd om onze 3D-brilletjes op te zetten en naar Rio te kijken.

Nou. Die was me toch leuk.

Nu was dit pas mijn derde 3D-film, en ik vind het machtig mooi dus ik grijp nog -zo blij- als een kind, naar de voor mijn ogen langszwevende vogeltjes en vuurvliegjes.

Aanradertje.

De vorige die ik zag, uiteraard ook weer een kinderfilm, was Rapunzel.

Die hebben we nu op dvd en ga ik morgen verstoppen, want Tijl wil a) net zo'n jurk als Rapunzel en b) net zulke lange haren als Rapunzel.

Cars moet er in. Even wat mannelijks. En dan zal ik die teennagellak er ook maar eens bij 'm afhalen.

De dag werd afgesloten met een inpandig logeerpartijtje; Tijl bleef bij Olivia logeren.

Dat was feest. En ze kletsten heus niet zo heel lang.

Fijne dag.

En we doen net of het vandaag niet bijna de hele dag regende.

Dat leek gewoon zo.

Dat heb je met die 3D-brilletjes. Nét echt.