Of ik mee wilde helpen om met de kleuterklassen lampionnen te maken.
Ik sta bekend als de onwelwillende maar toch immer door de knieën gaande moeder, dus na wat plichtmatig gefrons, zei ik natuurlijk ja. Ik zeg nogal snel ja tegenwoordig, tegen alle schoolactiviteiten. Maar dat komt omdat ik er momenteel de tijd voor heb en omdat ik… tegen niemand zeggen hè… omdat ik het stiekem wel leuk en gezellig vind.
Lampionnen maken. Het leek me wel knus. Beetje keuvelen met de andere moeders, bakkie koffie erbij, af en toe een aandoenlijk kleutertje assisteren en misschien wel een beetje knippen en plakken.
Could I be more wrong?!
Lees verder >>
14 november 2012
13 november 2012
Over de intocht en Dieuwertjeblokland
Ik vind het best spannend. De Sint! De Intocht! In onze stad!
Nu kan ik mijn enthousiasme daaromtrent natuurlijk niet echt delen met mijn kinderen.
Toen het nieuws bekend werd, riep ik 'Jongens! De Sint komt dit jaar in Roermond aan!', waarop ze me onaangedaan aankeken, want, beste mama, kwam de Sint niet al élk jaar in Roermond aan?!
Euh. Ja. Natuurlijk.
Maar dit jaar komt Roermond op televísie! Had ik me er toch aardig uitgeluld.
Aanstaande zaterdag is het dan zover. En het wordt ongetwijfeld een groot gekkenhuis.
Er zijn optredens van Ralf Mackenbach, de Justin Bieber van de Lage Landen zeg maar, Lisa, Amy en Shelley komen, Djumbo ook en Ernst en Bobbie. En de Rest vast ook.
En bij de aanloop naar de intocht hoort natuurlijk het Sinterklaasjournaal.
Gisteren was de eerste uitzending.
Dieuwertje zat weer tussen de cadeautjes alsof ze nooit weg was geweest.
Even tussendoor hè, als ik later groot ben, wil ik Dieuwertje Blok worden. Serieus, wélke anti-agingcrème gebruikt zij? De vrouw lijkt niet ouder te worden, de tijd lijkt stil te staan in Dieuwertjeblokland.
Amazing.
De uitzending begon en ja hoor, daar zagen we de eerste beelden van Roermond.
Bij de Munsterkerk ('Daar eten wij altijd ons ijsje!!!') stond actrice Peggy Vrijens in schoonmakerskleren met een bezem in de hand.
Peggy, afkomstig uit Maastricht, had zich een net-niet Roermonds/Limburgs dialect aangemeten.
Presentator Jeroen Kramer maakte een praatje met haar -hoho, ze was geen schoonmaakster maar een Roermondhygieniste- op de voet gevolgd door een druk groepje mannen die te pas en te onpas een 'Alááf!' toeterden.
Helemaal niet generaliserend natuurlijk. Roermond bestaat uit een zacht accent en Carnaval.
En achter elke zin zeggen wij 'hajjih'. Dat wisten jullie allang.
Maar jongens, wat een toestand wederom hè? Organisatorisch gaat er tóch elk jaar weer wat mis, hè?
De cadeautjes kwijt, het pakpapier op, Spaanse vliegen in de pepernoten, Amerigo die de Afrikaanse paardenpest heeft....nóem. maar. op!
Je zou denken dat het ons dit jaar, na al dat gedoe met burgemeesters en wethouders en invallen en uitvallen, wel bespaard zou blijven, maar NEE HOOR!
Ook nu weer niet!
De boot is kapot, mensen. En of dat wel goed komt voor zaterdag is natuurlijk de grote vraag.
En er staat ook nog eens een heel groot cadeau op de kade en HOE MOET SINTERKLAAS DAAR NOU LANGS?
*schudt hoofd* Het is tegenslag dat de klok slaat.
Olivia keek met grote ogen naar de televisie, maar ik zag dat ze zich niet echt zorgen maakte.
Ook zij begint een patroontje te herkennen dat zich jaar na jaar herhaald.
De onoverkomelijk lijkende problemen lossen zich elk jaar weer op en alles komt toch weer goed.
Tijl keek maar met 1 oog en knipte onverstoorbaar verder in de Bart Smit-folder.
Er waren tenslotte belangrijkere dingen te doen.
Maar wat ik zeggen wilde.
Sinterklaas komt naar Roermond!
Woeh.