Of ik mee wilde helpen om met de kleuterklassen lampionnen te maken.
Ik sta bekend als de onwelwillende maar toch immer door de knieën gaande moeder, dus na wat plichtmatig gefrons, zei ik natuurlijk ja. Ik zeg nogal snel ja tegenwoordig, tegen alle schoolactiviteiten. Maar dat komt omdat ik er momenteel de tijd voor heb en omdat ik… tegen niemand zeggen hè… omdat ik het stiekem wel leuk en gezellig vind.
Lampionnen maken. Het leek me wel knus. Beetje keuvelen met de andere moeders, bakkie koffie erbij, af en toe een aandoenlijk kleutertje assisteren en misschien wel een beetje knippen en plakken.
Could I be more wrong?!
Lees verder >>
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenO, hahaha. Ik zie het al helemaal voor me. Wat heb je dat weer prachtig beschreven. Zo zat ik er vorige week dus ook bij. Met als enige verschil dat ik niet hoefde te nieten, maar moest prikken. Heeeeel veeel prikken. Met een rood hoofd en het puntje van m'n tong uit de mond van inspanning... pfff....
BeantwoordenVerwijderenHaha. Niet!
BeantwoordenVerwijderenik pis in m'n broek van 't lachen
BeantwoordenVerwijderen@Kelly: ohja, prikkers hadden wij ook. Maar vrijwel zonder zweten.
BeantwoordenVerwijderen@Novy: wel.
@Aikries: Dat is een beetje vies, maar à la dan maar.
Wat hándig! Ik bel je als er hier genoten moet worden.
BeantwoordenVerwijderen@Door: oh joh, doe geen moeite. Ik geniet hier wel.
BeantwoordenVerwijderen