Veo, Veo, que ves. Una cosita. Y que cosita es?*

juli 2011 - Het dieptepunt was toch wel een bezoek aan het aquarium van La Rochelle. 
Dit was op de regenachtigste dag van de week en half vakantievierend Frankrijk en een kwart van onze camping had hetzelfde idee gehad, en zo stonden we te druipen in een zigzaggende Eftelingwaardige rij richting de kassa, na een 2 uur durende regenachtige filevolle autorit om daar te komen. 
Sad. But true.
Nu bleek het aquarium echter heel aardig en er waren kwallen en die vond ik het mooist. 
En La Rochelle is een prachtig stadje. 
En ze hadden ook een sushishop.
Maar die was dicht.

juli 2012 - Dus terwijl ik met de ene hand weeronline refreshte, pakte ik met de andere hand en zenuwachtig lachend de koffers in. 
Vreselijk daredevillig met maar 1 kledingstuk met lange mouwen per koffer erin. Gekkenhuis. 
Want het was MOOI WEER! En WARM! We wisten natuurlijk níet wat ons overkwam. 
We deden alles heel lentamente, heel poco a poco.
We aten op gekke tijden en de kinderen gingen op belachelijke tijden naar bed. 
We gingen naar het strand, we aten patatas bravas, tortilla's en calamares waar Olivia -werkelijk waar- bijna in stikte.
Maar doordat ik mijn hoofd koel hield, op m'n gemak mijn EHBO voor kinderen-app checkte, tussen haar schouderbladen begon te rammen, 'kótsen! kótsen!' riep en in haar mond grabbelde waarbij ik het gummi-achtige ding en haar huig mee naar buiten trok, bleef alles pais en vree. 
Op avond número tres begon het te regenen en te stormen en te onweren. 'Aaah! Aaah! Aaah!' riep ik en toen was het weer over. 
Tijl leerde op slippers lopen, Olivia mijn telefoonnummer in het Spaans opdreunen en dat zeewater zout is en dat je daar beter niet van drinkt. 
Ze zeiden netjes 'ola' en 'adios', en sisi als je vroeg wat ze wilden drinken. 
Ryan Air was prima te doen, de autoverhuurmaatschappij naaide ons, de camping was geweldig. 
We zagen prachtige baaitjes, dronken sangria en Nestea - waarvan ik geen idee heb waar je dat in Nederland kunt kopen trouwens -, aten overheerlijke gegrilde sardientjes en douchten 's avonds de kiezelsteentjes uit onze witte bilnaad. 
Zoals het hoort. Op een vakantie. 
Want we hadden nog wat in te halen. Zeg maar. 
Ohja. En voor de vele vraagstellers; het was hier en hier en het is zeker aan te raden!


En nu dan weer terug in Nederland, blijkt het hier godverredomme oktober te zijn!
Moet ik mijn bruine benen in een lange broek hijsen en zitten de kinderen 's ochtends met kippenvel op hun rookworstbruine armpjes in de kamer. 
Dat is dan weer jammer. 
Maar ik hoorde dat we de weermannen -en vrouwen gaan aanklagen, dus dan komt het allemaal weer goed. 


Dan ga ik mezelf nog even in een laag Ambre Solaire Aftersun crème bronzant ('Hydraterende verzorging, verdiept de bruine teint. De bruining wordt geïntensifieerd en verlengd.') zetten en wens ik u allemaal een fijne vakantie!

Heerlijk strandje van Llafranc

Het genieten ging haar prima af. 

Ja, jeej!

Avond valt over de vele bootjes.
(geen zorgen. Viel niet hard.)

Don Tijlo en zijn Cornetto

Mie-jam.

Dit eh..schattige popje zag ik op de luchthaven van Girona.
Wilde het nog meenemen, maar helaas, koffer zat vol. 

*Diepgaande teksten van de Spaanse minidisco.