Help, mijn kind groeit te snel!

'Die jongens uit mijn klas zeggen steeds 'coole fiets!' en dan lachen ze daarna héél hard', mopperde Olivia toen ze van school thuiskwam. 'Ik vind dat helemaal niet leuk. Mijn fiets ís toch ook heel cool?'
'Jazeker',  zei ik. 'Hij is ook hartstikke cool.'
'Maar weet je,' zei ik en schraapte mijn keel voor een pedagogische uitleg over hoe jongens wel eens de ziekelijke neiging hebben om meisjes te plagen en waaróm ze dat doen.
Hoewel me dat eigenlijk een raadsel is. Aan je haren trekken, propjes gooien, duwen, dat soort irritant gedoe.
Zég gewoon 'hey man, ik ben een beetje op jou. En daarom doe ik héle vervelende dingen, zodat je me wel móet opmerken en je je aan me gaat ergeren en dan zeg ik geintje en dan lach ik schalks en jij ook, hoop ik, en dan heb je vast de boodschap begrepen. Toch?'
'Ik denk dat ze je wel leuk vinden, hoor, want...'
'Ja, duh! Dat weet ik allang dat ze me leuk vinden.
Want PengFe* helpt me wel vaker in de klas en Dennis zegt dat ie met me gaat trouwen.'
Oh.
Duh. Ja duh, oud verschrompeld moedertje, ze weet het heus wel hoor.
Denk maar niet dat je haar nog wat over de wereld kunt vertellen, want ze is al bijna 7.
Zes jaar en 9 maanden om precies te zijn en ze weet al wat de luchtkamer van een ei is en het hagelsnoer en dooiervlies. ('Ah gatver, een stukje schaalvlies op m'n ei!' Oh, een velletje. -'Nee. Scháálvlies.)
Ze weet wat zoogdieren zijn, welke dieren eieren leggen, dat aanstaande zondag de 6 weken voorbij zijn en ze dan dus échte oorbellen mag en ze heeft al 45 euro in haar spaarpot.
Duh.
Ze zit al in badje 7, dus mag bijna afzwemmen en dan wil ze het liefste op paardrijles.
Om haar moeder te behagen, zal ze nog even een kijkje nemen bij het jazzballet, maar we weten allemaal al dat dat slechts een formaliteit zal zijn.
Want ze tekent alleen maar paarden en die oorbellen, dat moeten ook paardenkoppen zijn.
Niet die van de Godfather, voor alle duidelijkheid.
Maar die film kent ze toch niet.
Ze surft zelf naar 'pennypuntennel' en als ze boven op haar kamer danst op K3, dan moet de deur dicht.
Dat geldt ook als ze zich omkleedt, anders 'ziet Tijl haar billen'.
(Vervolgens stapt ze elke avond met hem in bad en dat gebeurt doorgaans naakt...maar goed, daar zeggen we niks over.)
Ze is gestopt met duimen, -maar dat is wel heel moeilijk- omdat ze geen beugel wil, want dat is lelijk.
En ondertussen vallen langzaam maar zeker de melktandjes uit haar mond.
Ze is al bijna 7, duh.
Maar tegen mama aan liggen, wil ze nog graag. En gedragen worden, de trap op, naar bed.
Bumba is voor baby's maar met Diego en Dora wordt nog altijd uit volle borst meegezongen.
Als ze 's ochtends haar Beestje -friend for life- achterlaat in haar bed, hoor ik haar tegen hem fluisteren dat ze hem lief vindt, dat ze vanavond weer terugkomt en Beestje praat, met een stemmetje dat lijkt op dat van haar maar dan hoger, zachtjes tegen haar terug.

Duh, ze is pas zes.

*zo heet ie nu eenmaal.

ja, er zit nog bloed ja. Eerst vastleggen, dan verzorgen.
Zo gaat dat. Tegenwoordig.

Daarvoor met speciale dank aan Iben die afgelopen dinsdag zorgde voor vers bloed en baby James op de wereld zette. Zo kan ik het nog eens dunnetjes overdoen.
Dat oetiepetoetiepetoetiebeebiedeboebie-gedoepiedoe.