Ze loopt vol



januari 2010

 Ik moet dus voor morgenmiddag 13.00 uur nog 2,5 kilo lichter zijn.
Ik moet een maagdelijke witte muur in dit huis zien te ontdekken, dus zonder gore vingerafdrukken, restjes plakband of viltstifkrassen.
Ik moet een outfit aan die niet doorsnee maar ook niet hysterisch is.
Dat laatste geldt ook voor mijn zoon. Die moet morgen ook even niet hysterisch zijn.
En dat is ie de laatste tijd wel een beetje omdat zijn vierde verjaardag nadert.
Wat zeg ik? Hij is altijd een beetje hysterisch. Eigenlijk.

Morgen komt de fotograaf van Kek Mama om foto's te maken voor bij mijn column.
Er komt ook nog een visagiste mee.
En eigenlijk moet ik er zó uitzien, dat de visagiste haar ogen ten hemel slaat en zegt: 'Wat dóe ik hier? Dit is Gods werk!'
Maar ze is vast niet Koen Wauters.

Dan moet het morgen ook weer niet te warm zijn, want dan krijg ik dikbeaderde handen en dan zeggen ze weer, net zoals de vorige keer, 'Stop maar even. Ze loopt vol.'


niet zo dus...



Dat is helemaal niet leuk om te horen, hoor. Ze loopt vol.

Maar goed, het zal wel loslopen, of vollopen, of op rolletjes. 

Filmrolletjes, geen vetrolletjes.

Dadelijk nog even voor de webcam mijn beste fotogezicht uitproberen.