Gisteren was ik dus hártstikke jarig.
Ik kreeg cadeautjes, bloemen, taart, visite, kaarten, een etentje én als neusje op de kers práchtig weer!
Ik kreeg 24 uur lang berichtjes, van die ontzettende oldskool sms'jes, Whatsappies, telefoontjes (dat is met echte stemmen, live!) Twelicitaties en 41 Facebookberichten.
Van dat laatste ging ik me bíjna heel populair voelen.
Maar de meeste Facebookers, ik niet overigens, krijgen gewoon dagelijks een pop-up or whatever, die zegt: hee joh, je állerbeste vrind Whatshisname is vandaag jarig!
Ja, dan is het wel heel gemakkelijk om attent te zijn hè.
Hmmm. Hoe zit het dan met die ander 103 vrinden?
Tsss. De ongeïnteresseerde bastards..
Ik kreeg ook een afschuwelijk luid gezongen lang zal ze leven van mijn nichtje die over het zebrapad liep waar mijn auto voor stopte.
En als ik zeg afschuwelijk luid, dan bedoel ik ook afschuwelijk luid.
De hele stad viel stil.
En dat is knap met een triljoen Duitsers die ons stadje weer binnenvielen.
Met 'weer binnenvielen' bedoel ik echt niks Tweedewereldoorlogs natuurlijk, maar ze doen het gewoon vreselijk vaak hier. Binnenvallen.
Nun. Macht nichts. Ik heb er verder geen Last von ofzo.
's Avonds ging ik nog uit eten in een restaurant waar álles op was.
Alles opgevreten door die Dui...
Waar álles op was!
De knul die ons bediende was.....Hoe zeg ik dit netjes?
Mesjogge.
Dit schandknaapje was het souvenirtje dat één van de restauranteigenaren mee had genomen uit Thailand. Wist Iben me te vertellen.
Of, zoals zij zo poëtisch zei: He fell down the gaytree and hit every branch on the way down.
Hij giechelde en kirde en lag constant in een spreekwoordelijke deuk om iets dat alleen door hem te zien was, want we deden écht ons best, maar een imaginary Thaise stand-up comedian, is gewoon lastig te ontdekken.
Eerst was het nog wel grappig.
Maar als er dan verkeerde bestellingen worden opgenomen en er geen bestek wordt gebracht, ja, dan zit je aan m'n eten hè.
Gelukkig had het schandknaapje zelf ook weer een assistent die de puinhopen achter hem weer in orde maakte. Handig restaurangorde.
Nouja. En toen waren er cocktails.
En ik heb wel een keer of 5 gezegd dat ik zo'n fijne dag had.
Want dat was het ook.
Wel jammer dat ik daarvoor zes -en fokkingdertig moet worden.
Nee! Achtentwintig. Ja, dat was het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties